วันเสาร์ที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2551

รอยจำผาด่าง 15




March 5, 2008 ในห้องกาแฟ ชาวบ้านและชาวผาด่างจับกลุ่มคุยเรื่องเสียงฝูงหมาป่าหอนเมื่อคืน บางคนบอกว่า ฝูงนี้ลงมาจากป่าชุมชน เห็นวิ่งไปมาบนถนนหน้าผาด่างและหอนเห่าเกือบทั้งคืน

เสียงเก้งเห่าตอบรับไกลๆ เป็นสัญญาณเตือนภัย ว่ามีการไล่ล่าเกิดขึ้นด้วย ชาวบ้านต้องระวังสัตว์เลี้ยง และนำเรื่องหมาป่าลงหมู่บ้านเข้าห้องประชุมชาวบ้านในวันนี้ด้วย


ชาวผาด่างก็ประชุมเหมือนกันแต่เป็นการวางแผนเรื่องงานนับนก ที่สมาคมอนุรักษ์นกและธรรมชาติจัดนับนกแก่งกระจานขึ้นในอีกไม่กี่วันข้างหน้า


ผาด่างบ้านป่าถูกเลือกเป็นที่พักและรับประทานอาหาร และเป็นที่จัดเสวนาในหัวข้อเกี่ยวกับป่าแก่งกระจานอีกด้วย





ชาวผาด่างถูกแบ่งให้กระจายการรับผิดชอบ บางคนเรื่องลานกางเตนท์ หลายคนรับผิดชอบประจำเรื่องครัว เครื่องดื่ม ประจำห้องขายของที่ระลึก เราประชุมกันหลายรอบ ยิ่งประชุมเราก็พบลายละเอียดของเนื้องานเพิ่มขึ้นแต่นั่นคือสิ่งดีที่เราพอใจอย่างยิ่ง



March 5, 2008 นกต่างๆในผาด่างครั้งนี้กลับเงียบเหงา มีแต่เสียงนก collared scrop owl ส่งเสียงร้องฝ่าความมืดในยามค่ำคืน นกกระเต็นน้อยธรรมดา ไม่ส่งเสียงกระซิบบอกเล่าว่าอยู่ตรงนี้ตรงไหนบ้างเลย หรือว่า….ถึงเวลาที่เราต้องจากกันแล้ว เป็นประจำอย่างนี้ทุกปี


เราพบเบสตอนเย็น บอกกับเบสว่า ตอนนี้เบสมี่เงินที่เพื่อนป้ากุ้งบริจาคไว้ให้ ฝากไว้กับพี่เก๋ เป็นจำนวนเงิน 1,700 บาท และให้เบสมาเบิกเป็นค่าขนมไปกินที่โรงเรียนทุกวันจันทร์นะ





เบสบอกว่าตอนนี้ย่าของเบสบอกว่าอยากย้ายกลับไปอยู่ระยอง เพราะย่าไม่มีเสื้อหนาวใส่ ทนความหนาวตอนกลางคืนไม่ไหว






เรามองเห็นภาพความทุกข์ ความทรมานจากเสื้อหนาวบางเก่าตัวนั้น และบ้านของเบส บ้านที่ไม่มีฝา มีแต่หลังคาจาก















ไม่มีความคิดเห็น: