ธรรมชาติคืออะไร ความหมาย ความเข้าใจ ความเชื่อ ของแต่ละบุคคลแตกทิศแยกแขนงกว้างไกลเกินเชื่อมเข้าหากันได้หรือไม่
ที่มาของการรับรู้ของธรรมชาติ เรากำลังเปิดประตูแห่งความยุ่งยาก สู่การถกถามตัวตนจริงแห่งธรรมชาติ
จุดศูนย์อำนาจธรรมชาติคืออะไร
หน้าที่ของธรรมชาติกว้างใหญ่ครอบคลุมอิทธิพล
มีกี่ทางจะพาเราพบคำตอบ ตัวตนของธรรมชาติ
จิตวิญญาณ สัมผัสทางจิตใจคือหนทางถึงธรรมชาติ
หรือสมองกับระบบวิทยาศาสตร์คือคำตอบพิสูจน์ความจริงตัวตนธรรมชาติ ในจักรวาลนี้ใช่หรือ
จักรวาลประกอบไปด้วยอะไร จักรวาลเป็นอนูหนึ่งของธรรมชาติ
ทำไมดวงอาทิตย์ ถูกกำหนดให้มาในเวลาเช้า
พระจันทร์ สามารถมาเยือนให้เราพบเฉพาะ เมื่ออาทิตย์จากไปเท่านั้น
ทำไมเจ้าแห่งเวลาจึงเป็นผู้แสดงอำนาจ กำหนดทุกอย่าง
สมการหรือ ตรรกกะ เกิด พบ จาก จบ สำเร็จ และสู่การสูญสลาย
สมมุติว่าศูนย์กลางของอำนาจ ทั้งมวลแท้จริงคือกาลเวลา
เราเองยังครั่นคร้ามกับความคิดนี้ ไม่อาจยอมให้ใครเชื่อตามเรา
หากจักรวาลนี้ถูกควบคุมด้วยกาลเวลา ชะตาของสรรพวิถีเก็บไว้ในดวงดาวนพเคราะห์ทั้งหลายเป็น file ,folder .ใช่หรือไม่
หากเรายอมเชื่อ กาลเวลาคือศูนย์รวมคือธรรมชาติตัวจริง
มนุษย์เองก็ล้วนถูกกำหนดหน้าที่เช่นกัน หน้าที่ เพื่ออะไร ทำไม
สำคัญอย่างแปลกมากคือ บนโลกนี้ มนุษย์สามารถเพิ่มปริมาณได้เร็วมาก เหมือนเชื้อรา แตกสปอร์กันออกไป
ระหว่างทางของสรรพวิถีตามดวงดาว ต้องเริ่มด้วยสมการ การ เกิด พบ จาก จบ ค้นหา มีเป้าหมาย และสู่การสูญสลาย
ระยะเวลาของมนุษย์เริ่มขึ้น เมื่อเทียบระยะเวลาอายุของแกแลกซี่นี้
มนุษย์ยังอ่อนด้อยต้อยต่ำเกินจะเข้าใจวิถีจักรวาล
ตื้นเขินอย่างผิวเผินความซับซ้อนทุกอย่างล้วนเดินตามหมากรุกของกาลเวลา
ไฉนมนุษย์มีความกล้าหาญ มั่นใจ มุมานะ รอบรู้ ค้นคว้า ประดิษฐ์โยกย้าย
ด้วยความอัจฉริยะ มนุษย์เริ่มสนุกที่จะเริ่มสร้างสิ่งที่ควบคุมธรรมชาติ
นั่นคือก้าวแรกของคำตอบว่าทำไมธรรมชาติสร้างมนุษย์ขึ้นมา
คำตอบอีกข้อกำลังตามมา ความด้อย เดียงสาผสานความฉลาดพาให้หลงตนเองสามารถยิ่งใหญ่เท่าเทียมธรรมชาติ
ประตูเลห์กลกาลได้เปิดอีกบานใช่หรือไม่
กาลเวลา ธรรมชาติตัวตนแท้จริงตามความเข้าใจของคนเขียน
ยังไม่จบค่ะ กำลังหาหน้าที่ของมนุษย์อย่างตั้งมั่นในสติ
มนุษย์คิดอย่างหนักแน่นศรัทธา เราพบกัน รู้จักกัน รักกัน จากกัน เห็นต้นไม้ต้นนั้น
กล้วยไม้บานงามสะพรั่งช่อนั้น นกตัวนี้เราดั้นด้นเดินหา แมลงหายากพันธุ์ใหม่
มนุษย์คิดว่าการเห็นและบันทึกทำด้วยตนเอง คือผลงานของมนุษย์
อย่างอ่อนน้อมต่อธรรมชาติ หากเราคิดตรงข้าม ให้ธรรมชาตินำทางหรือเป็นใหญ่กว่าชีวิตของเรา
ธรรมชาติส่งนกตัวนั้นให้เรา ชี้ให้เพื่อนมองแต่ไม่ทัน กาลเวลาพาเจ้าบินไปก่อน
มอบกล้วยไม้ช่อสะพรั่งติดตา งามทั้งสีและแสง พร้อมเพื่อนผู้ชื่นชอบกล้วยไม้กลับมองไม่เห็น
มอบแสงตะวันสุดท้ายเพื่อคนหนึ่งคนได้กดชัดเตอร์เก็บแสงหล้าสีส้มแดงไฟไม่ร้อน แต่นุ่มนวล
และย้ำซ้ำๆ ไม่มีอีกครั้งตลอดกาลของชีวิตคนๆนั้น
ดอกไม้กำลังบานข้างทาง บางคนไม่เห็น แต่บางคนเห็น และบางคนเห็นอย่างแตกต่างและลึกซึ้งกว่าบางคน
นี่พอเป็นคำตอบหรือไม่
นี่พอเป็นคำตอบหรือไม่
สัตว์ป่าอาศัยป่าต่ำจำต้องหมดไป เพราะไม่มีป่า จะมีสัตว์ป่าเก้งกวางทำไม
หน้าที่ของมนุษย์อีกเช่น กัน กำจัด สิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์อีกต่อไป
เหมือนเสือกำจัดสัตว์กินพืช เพื่อสร้างสมดุลย์
สัตว์ป่าไม่จำเป็นต้องมีมาก เพราะมนุษย์จำเป็นต้องมีมากขึ้นเพื่อเร่งการทำลาย
กาลเวลาพามนุษย์ค้นพบน้ำตกสวยแห่งหนึ่ง
ทุกคนตื่นตากับน้ำตกแสนสวยด้วยความดีใจ เหยียบย่ำมอสเฟินจนแหลกพินาศ
การเหยียบย่ำเป็นฝีมือมนุษย์ สลายของความชุ่มน้ำ การจากไปชั่วนิรันดรของพืชชุ่มน้ำ
มนุษย์ต้องเรียนรู้ผลร้ายสลายล่มหายนิจนิรัน งานยังไม่เสร็จ น้ำตกรายต่อไป
กล้วยไม้ป่าดอกงามเล่าขานถึงความสวยงามยามชมป่า กลายเป็นตลาดของผู้อยากได้ครอบครอง
นกป่า กลาดเกลื่อนในห้องอินเตอร์เนท และสุดท้ายความจริงนกป่าเป็นเงินสดในตลาดขายนกป่าจตุจักร
ดำน้ำชมปลาทะเล กลายเป็นที่มา ปลาตู้ทะเล และประการัง
ล้วนสนองคำถามว่า ทำไมคนจึงทำลายธรรมชาติ
ล้วนสนองคำถามว่า ทำไมคนจึงทำลายธรรมชาติ
มนุษย์กลายเป็นไวรัสพันธุ์การเมือง ข้าราชการ
นักธุรกิจรีสอร์ท บางส่วนกลายเป็นนักท่องเที่ยว
ทุกย่ำก้าวในป่า แหวกว่ายในทะเล คือการทำลาย เพราะนี่คือหน้าที่ของมนุษย์
ถ้าหน้าที่ของมนุษย์คือการทำลายล้างโลก
โลกหมุนสู่การล่มสลายตั้งแต่เริ่มมีมนุษย์ใน อดีต
พบเห็นได้ง่ายใน ปัจจุบัน
สู่การล่มสลาย อนาคต รออยู่อย่างแท้จริง
ธรรมชาติไม่จำเป็นต้องใช้นักอนุรักษ์มากนัก
ธรรมชาติไม่จำเป็นต้องใช้นักอนุรักษ์มากนัก
นักอนุรักษ์ คือนักประวัติศาสตร์เก็บความจริงทางวิทยาศาสตร์สู่สมองขับเคลื่อนโลกไปสู่จุดหมายสุดท้าย
นักอนุรักษ์ คือ ศิลปิน นักปรัชญา หน้าที่ กวาดต้อน เก็บความขมขื่น เศร้าสะเทือนอารมณ์
เพื่อให้เรื่องเหล่านี้ แสดงพลังมากพอ จนเกิดคำถาม…….คำถามที่ยิ่งใหญ่
ทำไมธรรมชาติมอบหน้าที่โหดร้ายที่สุดแก่มนุษย์
พร้อมวนเวียนกับความทุกข์แสนเศร้าเสียดาย
บทเรียนอะไรซ่อนเป็นปริศนา ที่ยังไม่รู้อีกมากแค่ไหน
หรือนี่คือหนทางหนีของการบงการเจ้าแห่งเวลา
คิด ปฏิบัติอย่างไร หากเราถึงเวลาล่มสลาย
มีผู้รอดสามารถอยู่เหนือกาลเวลาได้หรือไม่
ปรินิพาน คือ เหนือกาลเวลาใช่หรือ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น