วันศุกร์ที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

Febuary 18 , 2009 รอยจำผาด่าง


BROWN SUMMER . ตื่นเช้าวันนี้ อากาศเย็นสดชื่น หลังกาแฟเราเดินมาหน้าร้านค้า ต้นละมุดกับต้นไทร พร้อมปลูก ต้นละมุดเราปลูกไว้หน้า ร้านค้า เพราะต้องอยู่ใกล้คนเพื่อดูแลใกล้ชิด

ส่วนต้นไทรกับเตยหนามป่าเราพากันลงไปตามลำห้วยก้านเหลือง วันนี้มองไปทางไหน ผิวดินต่างเป็นสีแห้งๆเหมือนฝุ่นแป้งสีส้ม


ยอดชายหนุ่มผู้จัดการกับหน้าที่ทุกอย่าง ในผาด่างลากสายยางอีกแล้ว ต้นไม้แต่ละต้นกินน้ำอย่างละโมบ น้ำไม่ไหลรินทิ้งเป็นทาง แผ่นดินสูบน้ำเข้าหารากไม้โดยตรง หญ้าสีน้ำตาลเป็นทุ่งสีทองแสงแดดช่วยเพิ่มความร้อนให้มากขึ้นตามเวลาของวันนี้กำลังเคลื่อนจากออกไปตก



เราคิดเองว่าตะวันตกแอบเลื่อนออกไปอีกนิด สำหรับเตาไฟวงกลมส่งคลื่นความร้อนแผ่เผาแต่ละวันอย่างอ้อยอิ่ง








พี่เปี๊ยกเก็บลูกชำมะเลียงสีม่วงมาให้เรา เราลองกัดดูฝาดมาก มีติดหวานนิดหน่อย ลูกกับสีเหมือนลูกหว้ามาก เรานึกถึงต้นของชำมะเลียง ยืนอยู่ข้างทางสู่โดม สูงแค่เมตรกว่า



แต่ออกลูกเป็นพวงระย้า มีแต่ลูกสีม่วงห้อยเป็นพวง ตั้งแต่ยอดไล่เรียงเกือบแตะพื้นดินแห้งกรัง



เสียงนกแอ่นพงร้องแอ๊ดๆ อยู่ไม่ไกล เสียงนกเหยี่ยวสลับแสนไกลและใกล้เข้ามา



ต้นไม้ป่าสูงใหญ่สะบัดฝักแห้งน้ำตาลอ่อน เสียงดังกราว เหมือนใครจับโยกโบก เราแหงนมองที่มาแม้ย้อนแสงก็ตาม ตาริบๆหรี่ พวกฝักแห้งแข็งกระแทกกันดังกราว ดังบ้างแผ่วบ้าง ยามลมมาช่วยสะบัดโยกฝักให้ตกลงพื้นดินฝุ่น ลมร้อน พัดฝักแห้งปลิวแตกกระจายรอบตัวและทุกย่างก้าว



เหล่าเสียงเพลงร้องขอ หากฝนยังไม่มา ฝากลูกหลานเราให้เติบโตบนแผ่นดินนี้ได้ไหม







ทุ่มกว่าแล้ว จ๊อบมาตามเรา มาอีกแล้วที่เก่าครับ แสงไฟกระทบดวงตาสีแดง ผมเห็นเค้าที่เดิม นกตบยุง night jar เราคว้ากล้องเดินตามแสงไฟชายหนุ่มร่างสูง




ลานเตยหนาม ใหญ่บนพื้นของใบไผ่แห้งร่วงหนา สีที่กลมกลืน ไฟสีแดง 2 จุด ตรงสีแดง เราตั้งสมาธิจ่อไฟนิ่ง ให้นิ่งที่สุด แต่ยิ่งจรดจ้องมือกลับสั่นไหว ใจคอยลุ้นเจ้านกตาฟางแพ้แสงไฟฉายจะถือโอกาสหลบหนี ด้วยตัวเราเองสะกดไฟฉายไม่นิ่งพอ



















Febuary 19 , 2008 อรุณเบิกฟ้าตะวันอ้อมข้าว จากที่นอน เรามองไปลานหญ้าต้นก้านเหลือง เหมือนแม่ไก่ เดินไป เดินมา เราไม่เคยเห็นเจ้ามาก่อน กล้องกับหนังสือ เจ้ามีชื่อว่า WATERCOCK ในหนังสือของหมอบุญส่งฉบับปรับปรุง เรื่องของเจ้าไม่ง่ายจะพบตัวเหมือนเมื่อสมัยก่อนๆ ทั้งน่าจะเป็นนกอพยพ ไม่ประจำถิ่นอีกแล้ว แต่ข้อมูลนี้ ยังไม่แน่นอน uncommon resdident สีของเจ้าในวันนี้บ่งบอกว่าเจ้าไม่อยู่ในช่วง breeding













อีกฝาก นกขนิ้นท้ายทอยดำหลายตัวเกือบ 10 กว่าตัวบินไปมา ผสมกับนกแซงแซวหลายตัวมาก ทำไมนกขมิ้นรวมตัวกันมากอย่างนี้ นี่คือเดือน กุมภาพันธุ์ นกกำลังอพยพกลับหรือ เราไม่สามารถสรุปเองได้ เพียงแต่เราสังเกตุ นี่คือหน้าที่ของเรา ทำหน้าที่ของคนที่อยู่ใกล้ชิดติดป่า ควรเก็บรวบรวมข้อมูลเรื่องราวเหล่านี้ เสียงอาจารย์อมรสอนกล่าว











นกกระจิบ2 ตัว บินมาหากินตรงเราล้างจาน หลานชายเราอดไม่ได้กับท่าเดียงสา






นกกระเต็นน้อยธรรมดา เกาะและร้องอยู่มุมเดิม ทักทายบ้านสีหมอกอย่างคุ้นเคย เรารู้ว่าการเดินทางไกลของเจ้ากำลังใกล้เข้ามา


เจ้าทำอย่านี้ ก่อนเรามาอาศัยแผ่นดินนี้เสียด้วยซ้ำ





เจ้า นกกระเต็นหัวดำ นึกว่าอยู่ไกล แต่ไม่ใช่ เจ้าอยู่ในกล้อง มุมโปรดของเจ้ากับมุมโปรดของเราแค่ตรงกันข้าม เท่านั้นนะ


อีกไม่นาน เจ้าจะร่วมบินกลับไปด้วยกัน ดินแดนญี่ปุ่นหรือดินแดนยุโรป
















































ไม่มีความคิดเห็น: