วันอาทิตย์ที่ 26 เมษายน พ.ศ. 2552

รอยจำดอกไม้ ผีเสื้อ เมษา 2009






APRIL 14,2009 ผีเสื้อหนอนคูนตั้งใจหลบเมฆฝนตั้งเค้าใต้ใบตองด้านใน




APRIL 14,2009 ผีเสื้อหนอนคูนตั้งใจหลบเมฆฝนตั้งเค้าใต้ใบตองด้านใน แม้ปีกก็หยุดนิ่งสนิท ขนาดของใบตอง สีเขียวอ่อน ยิ่งเป็นใบด้านในที่พับลงมาทั้งสองของใบยาว กลมกลืนกับสีปีกของผีเสื้อชนิดนี้มาก ยิ่งเปรียบเทียบขนาดของผีเสื้หนอนคูนตัวนี้กับใบตองใต้ชายคาบ้าน….ขนาดที่แตกต่างกัน 1ต่อ200





เรามีเวลามากพินิจมองเห็นความฉลาดของผีเสื้อหนอนคูนตัวนี้ นานเท่าที่ฝนป่าโปรยปรายลงหุบเขาแห่งนี้ แต่เมื่อฝนพรำจากไป เราก็ร้องบอกตัวเองในใจ ฝนทำไมช่างตกน้อยจริงๆ แม้จะตกวนอยู่หลายรอบ แต่ไม่มีฝนหนัก ต้นไม้และสัตว์ป่าในละแวกนี้คิดเห็นเหมือนกับเราใช่ไหม








ภาพประกอบ ดอกกาหลงสีขาว

มะม่วงแก้วร่วงกลาดเกลื่อน สุกเน่ากระจัดกระจายทั่วผาด่าง กระรอกนกป่าทั้งหลายกินกันไม่ทัน แต่ต้นมะม่วงอกร่องกิ่งสูงห้อยหนัก ยังไม่สุก ชาวผาด่างรอคอยมะม่วงอกร่องห้อยเป็นพวง พูดกันแต่ว่า ยังไม่สุกอีกเหรอ ที่นี่ธรรมชาติสอนเทคนิค…มะม่วงจะเริ่มสุกเมื่อไร ง่ายเสียเหลือเกิน เราให้เพื่อนชาวกระรอกเป็นผู้ช่วย หากเจ้าเพื่อนกระรอกเริ่มป้วนเปี้ยนแถวกิ่งมะม่วงต้นไหนหรือไม้ผลเมื่อไหร่ ให้รู้ว่า ผลไม้ต้นนั้นเริ่มสุกกันแล้ว








APRIL 15,2009 เสียงเพื่อนวิหกแสนรักหายไปตั้งแต่ต้นเดือนเมษา เรายังจำได้ดี common kingfisher เธอร้องกระซิบให้เราฟังถี่ๆมากและบ่อยเหลือเกินเมื่อปลายมีนาที่ผ่านมา



สัญญาคือสัญญา ทุกปี เธอแสดงออกต่อธรรมชาติแห่งนี้ การพบกันจะเกิดขึ้น ปลายสิงหา หรือต้นกันยา การบินอพยพจะเริ่มขึ้น จบลงเจ้าจะพำนักที่นี่จวบจนปลายมีนา





วันนั้นของสิงหา สำหรับเจ้า มีอ่างน้ำผาด่างเป็นของเจ้าไม่ใช่หรือ แต่ตอนนี้เล่า เจ้ากับพวกพ้องถึงปลายทางบ้านอีกหลังหรือยัง หรือว่ายังอยู่ในระหว่างการเดินทางกลับ









APRIL 21,2009 ดินสีแดงแห้งแข็งบอกว่าที่นี่ไม่มีฝน ไม่ต้องถามใคร เราเองรู้คำตอบว่าฝนจากไปนานเหลือเกิน ต้นไม้ใบใหญ่เต็มต้นเหี่ยวลีบห้อยตก ฟ้องย้ำให้เรารู้ว่า ต้นไม้ทนความแห้งแล้งไม่ไหวแล้ว ช่างแตกต่างจากเมื่อได้รับฝน ใบไม้ต่างสดใสร่าเริงปลิวหยอกกับลมเล่นเย้าหยอกแสงอาทิตย์ให้สะท้อนตา







เอื้องเขาแกะ หรือเอื้องเขาควาย ขนาดดอก 1.5-2 ซ ม
ฤดู ออกดอก เมษา- มิถุนา
ป่าดิบแล้งทุกภาค ยกเว้นภาคใต้
คัดลอก จากหนังสือกล้วยไม้ไทย ของ ร.ศ อบฉันท์ ไทยทอง



แม้แต่บางครั้งให้น้ำค้างเกาะยามเช้าก่อนเหือดแห้งทันสายตะว้นจะแรงขึ้น บางทีมีความใจดีขยับกระเพื่อมบอกเรา ให้รู้ว่านกหรือผีเสื้อแมลงบินเข้าเกาะทักทายหากิน หลบร้อน ความชอบในตัวเรา...มองด้วยกล้องสองตาคู่ใจอยากรู้ว่าเป็นนกตัวไหนกัน

ใจพาตัวเรามุ่งเดินไปที่โดม ที่นั่นกระถางเฟรินข้าหลวงอาการไม่ดีมากนัก อาจเพราะโดนแดดแรงมากเกินไปจากทุกปี แม้จะตั้งอยู่ที่เดิมมานาน5ปีแล้ว เรารดน้ำให้ต้นไม้และพื้นในโดมจนชุ่มฉ่ำ ไม่นาน นกเข้ามาบินอาบน้ำ เป็นสิ่งที่เราชอบทำ…แอบเติมเต็มไว้ให้พวกเจ้าทุกอาทิตย์ เรื่อยไป




เริ่มหลายคืนมาแล้ว นกแสกเจ้าร้องเพลงในยามค่ำ COLLARED SCOPS-OWL ไม่ดึกเกินไป ชื่อเพลง 12วิ ให้เราฟังอีกแล้ว ช่วงเวลาการรับฟังเพลงของเจ้าใน 1ปี กลางเมษา เวลาของเจ้ากับเราทุกคืนเหมือนเดิมคือภาษาแห่งความกรุณา
เจ้าทำให้เราคิดเข้าข้างตัวเองได้ มีเจ้าเลือกอยู่ที่นี่ บ้านป่าผาด่างแห่งนี้






เราไม่กล้าเอ่ยปากให้หลานชายชื่อจ๊อบไปถ่ายรูปเจ้าของเสียงเพลง12 วิ นกแสกเพื่อนร่วมป่า เราอยากให้จ๊อบเป็นฝ่ายถวิลหา อยากถ่ายรูป อยากพบเจ้ามากกว่า


ฟังเพลง 12 วิบอกร้อง พอเพียงว่าเจ้าอยู่บ้านเดียวกับเราก็มากเกินตามออกไปรบกวน ยามนี้เป็นเวลาหากินของเจ้าค่ำคืนเมษา



ริมห้วยชายน้ำลดน้อยลงไปมาก กว่าเราคาดคิด สายเถาวัลย์โยงเยง หลากหลายอารมณ์เพลินด้วยกิ่งก้านของเจ้าเอง เจ้าอารมณ์ดีเช่นนี้เสมอหรือ ไม่ไกล ต้นก้านเหลืองวัยรุ่นมีลูกเถาวัลย์สีหลืองกลมห้อยเป็นพวงอยู่ข้างๆลำห้วยขอบปากแห้งน้ำลด







ดอกกล้วยไม้ ลายเสือปลา กล้วยไม้เฉพาะถิ่นบานอาบแสงอาทิตย์อ่อนๆ และไหวนิดเมื่อลมจับเจ้าไกวน้อยๆ สายลมอีกเหมือนกันทำลายการอ่านหนังสือ ของเรา AT THE BACK OF THE NORTH WIND



หนังสือปกสีฟ้าเป็นฝ่ายมองเราหลับใต้ฟ้าใบไม้สีเขียวหมู่หนาร่มคลื้ม ตัวเรานอนหลับสบายบนเตียงเหล็กสนาม สายเถาวัลย์โยกเอนไหวอาศัยต้นหนาใหญ่ของใบโตเจ้าก้านเหลือง ปีนี้เจ้ามีมากกว่าปีก่อน เจ้าจะโตขึ้นและเยอะกว่านี้อีกหรือเปล่าในปีหน้า







APRIL 22,2009 เสียงใสร้องแต่เช้าตรู่บนทางเดินแห้งแล้งสู่หน้าร้านของชำ เสียงดังไม่ไกลเหมือนใกล้และใกล้เข้ามา puff-throated babbler จะใช่คู่เดียวตรงบ้านริมน้ำ หรือเป็นอีกคู่ที่แสนจะใจดีอาศัยรอบๆโดมหลังคาสูงมีฝาห้องเป็นต้นไม้นานาพรรณ เจ้าคู่นั้นชอบออกมาดีใจใกล้ชิดเรา เมื่อรดน้ำให้พื้นโดมชุ่มน้ำจนเป็นแอ่ง และเจ้าชอบตีปีกเล่นน้ำในแอ่งนั้นเสียเหลือเกิน

หน้ากระจกล้างหน้าด้านนอกเรือภูสีหมอก เจ้ากางเขนบ้านบินเข้ามาตีกระจก เราบอกเจ้าไม่ได้ว่านกตัวนั้นไม่ใช่คู่แข่งความหล่อของเจ้าเลย นี่หมายความว่าเจ้ายังไม่มีความรักใช่ไหม ความคิดเราไปไกลกว่านั้น


อย่างตั้งใจเอาถาดดินเผาเก่าใส่น้ำแค่ครึ่งเดียววางไว้ในอ่างล้างหน้าอีกที ต่อไปนี้เจ้านกกางเขนรูปหล่อมีอ่างเล่นน้ำเพิ่มอีกแห่งหนึ่งในอาณาจักรบ้านป่าของเรา

เรื่องประหลาดใจ นกขมิ้นท้ายทอยดำ3 ตัว บินข้ามฝั่งให้เราเห็นแจ่มชัด เวลานี้ป่าแห่งนี้ไม่ใช่บ้านของพวกเจ้า การอพยพบินกลับทำไมจึงมีตกค้าง หรือโลกกำลังเปลี่ยนไป สิ่งดีๆกำลังเกิดขึ้น หรือสิ่งเลวร้ายบอกกล่าวอะไรพวกเจ้าหรือ















ไม่มีความคิดเห็น: