วันอังคารที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2552

เอาตรงๆเลยนะพี่ ......





เราถามเรือง เรืองสาวน้อย ดูแลทั้งยายของเราและแม่มา 15 -16 ปีแล้ว ยายจากพวกเราไป 2-3ปีแล้ว อีกไม่กี่วัน แม่ของเรากำลังจากไป เรารู้ว่าไม่นาน อีกเดือน หรืออีก สองวัน

ตัดสินใจถามเรือง ช่วยบอกพี่หน่อย เรื่องแม่ของพี่ เราหยุดชั่วขณะหนึ่งด้วยความไม่กล้าใช้ภาษาตรงๆ

เรืองเข้าใจดีว่าเราหมายความถึงอะไร และคำตอบจากเรือง เรืองเองก็เกรงใจ เลือกหยุดเว้นวรรค คำ...คำนั้น
เรืองบอกว่าเอาตรงๆเลยนะพี่

เราบอกว่า เออพูดมาเถอะ พี่ทำใจได้ ทุกคนที่ยืนฟังหันมาทางเรือง เรืองเดินมายืนใกล้ๆเรา

ตอนที่หนูดูแลยายทวด พอยายทวดไม่กินข้าว กินแต่น้ำ ได้ สามวัน ก็จากไป แต่นี่คุณยาย ยังทานข้าวได้ ทานน้ำได้


พูดเสร็จเรืองก็เดินหันหลังไปทำงานต่อ พวกเรายังงงกับตำตอบ เราถามเรืองว่า แล้วยังไงต่อ หมายความว่า....อะไร

เรืองพูดเสียงชัด ตรงเผงตามนิสัย หนูไม่รู้.............





ไม่มีความคิดเห็น: