วันพฤหัสบดีที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2551

ค่ายเด็กด่านโงครั้งที่ 4

ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายแล้ว เด็กป่าจากโรงเรียนด่านโง ตามสัญญาให้เด็กน้อยทุกคนได้เข้าป่าแก่งกระจาน ขึ้นเขาพะเนินทุ่งชมทะเลหมอก ตามหาความหมายพบความยิ่งใหญ่ของผืนป่าแก่งกระจาน ป่าคือบ้านที่แท้จริงของพวกเขาทั้งหมดแล้ว นี่ไม่ใช้ครั้งสุดท้าย เสียงร่ำร้องอยากขอกลับมาบ้านแห่งนี้อีกหน จากปากของเด็กป่าตัวน้อยๆ







วันนี้ วันที่30 มกราคม 2551 เราได้มาที่เขาพะเนินทุ่ง เพื่อเรียนรู้บ้านใหญ่ของเรา เราได้พบสิ่งใหม่ๆ คือ นกเงือก นกแมลงปีกดำ เหยี่ยวรุ้ง นกเงือกมีปากใหญ่ มีโหนกแข็งที่โขนปาก ขนตายาวเป็นแผง บินเสียงดัง ร้องเสียงดัง




เรื่องบ้านของเราที่ป่าใหญ่

เราได้เห็นสิ่งมหัศจรรย์ มากมายเลยค่ะ เช่นนกพญาไฟสีแดง นกคัดคูมรกต นกแก้ว เมื่อตอนเช้าหนูได้เห็นทะเลหมอก เป็นส่วนหนึ่งของเรา ถ้าเราไปทำลายมัน มันก็จะไม่ให้เราเห็นอีกเลย



ด.ช. กริชน ทองทับ

เขาก็พาไปดูนก ผมได้เห็นนกที่สวยคือนกเขียวก้านตอง เป็นนกขนาดเล็ก หรือปานกลาง สีออกเขียว ขนฟูนุ่มปากสั้นมีใต้ลำคอสีดำ กินลูกไม้และน้ำหวานจากดอกไม้


ข้าพเจ้าเด็กหญิง สุพัตตรา ผ่องแก้ว มีความยินดีมากที่ได้มาเขาพะเนินทุ่ง ข้าพเจ้าเคยได้ยินแต่ชื่อ ไม่เคยได้มา วันนี้มีโอกาสที่ได้มาก็ต้องขอขอบคุณแม่พี่โป๊ด และพ่อพี่โป๊ดที่ให้โอกาสพวกเรา นักเรียนด่านโง ได้รู้จกเฟริน เกาะไม้ นกคัดคูมรกตตัวเมีย และพญาไฟสีแดงตัวผู้ และนกโพระดกคอสีฟ้า

สรุป วันนี้ข้าพเจ้ามีความสุขมาก และถ้ามีโอกาสข้าพเจ้าจะมาเยี่ยมบ้านของเราใหม่นะค่ะ


เรื่องบ้านของเรา

ระหว่างทางได้เจอค่างแว่น ที่เกาะอยู่บนต้นไม้ ข้างทาง และเมื่อขับรถมาเรื่อยๆ ก็ได้เจอต้นผึ้ง และต้นเฟรินที่เกาะอยู่บนต้นไม้ และกล้วยไม้ป่าอีกหลายชนิด และขึ้นไปดูทะเลหมอก และดูนก พบนกหกเล็ก นกโพระดกคอสีฟ้า นกแว่นสีเทา เหยี่ยวรุ้ง

ด.ญ. เบญจรัตน์ หล่ำค้าขาย




เรื่องบ้านของฉันในป่าใหญ่



ด.ญ.กชมน ขำทอง

หนูไม่เคยได้เห็นอย่างนี้มาก่อน หนูดีใจมากที่ได้มาเที่ยว หนูได้เห็นนกเงือก มันตัวใหญ่มาก หนูได้เห็นปลาในลำธาร ตอนเช้าหนูได้เห็นทะเลหมอกด้วย หนูจะกลับไปบอกแม่ว่า วันนี้หนูได้ดูนกมากมายหลายชนิดค่ะ

สรุปว่า ถ้าเรามาเที่ยวป่า เราควรใส่ชุดที่เราควรไปเที่ยวป่า




บ้านของฉันชื่อป่าใหญ่

วันนี้เราได้ไปที่บ้านป่าใหญ่ อยู่ที่เขาพะเนินทุ่ง มาเพื่อดูสัตว์เช่นนกเงือก นกเหยี่ยว ค่างแว่น นกขุนแผน มักเกาะนิ่งเป็นเวลานานๆ ในระดับกลางต้น ขี้อาย นกเขียวก้านตอง

เรียงความเรื่องบ้านของฉัน การดูนกคือต้องไม่ส่งเสียงดัง ได้เห็นนกกำลังทำรัง เห็นนกหัวขวานแคระ อกเทาขนาดเล็ก หางสั้น ลำตัวสีเทาเข้มเกือบดำ

ด.ช. รุ่ง ป6 บรรเจิด วันเสือ


บ้านของเราที่ป่าใหญ่

เรามาที่เขาพะเนินทุ่งเพื่อมารู้จักบ้านของเรา....นกคัดคูมรกต มีลายเป็นขีดใต้ท้อง ไม่ทำรังเอง แต่วางไข่ไว้ในรังนกชนิดอื่น เพื่อให้เลี้ยงลูกแทน

ด.ญ. เสาวรส พันธ์ดี


เรียงความ เรื่อง บ้านของฉัน

การที่ธรรมชาติงดงามได้ เกิดจาการรักถิ่นฐานของตนเอง คือการดูแลรักษาป่า ป่าเปรียบเหมือนบ้านหลังที่สองของเรา

คำว่าเรานั้นก็คือมนุษย์ซึ่งถ้าตนเองไม่รักไม่ดูแลบ้านของเราแล้ว ใครจะดูแล ถ้าเกิดการตัดไม้ทำลายป่าธรรมชาติก็จะไม่งอกงาม

นักเรียนโรงเรียนบ้านด่านโงขอขอบคุณคุณอมรที่ทำให้เราได้รักธรรมชาติที่งดงาม




ไม่มีความคิดเห็น: