วันเสาร์ที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2552

เสือ รอยจำบ้านป่าสัก

ปีที่ผ่านมา มีข่าวเรื่องสัตว์ป่าถูก ฆาตกรรม อย่างป่าเถื่อน โดยเฉพาะเจ้าป่าอย่าง เสือลายพาดกลอน
เป็นเป้าหมายหลักในการถูกลักลอบส่งซากไปต่างประเทศ




เห็นข่าวแล้วปวดใจสำหรับคนรักเสือ อย่างผม ...........


จึงอยากขอความคิดเห็นจากเพื่อน ว่า
....ในสังคมเรา รู้สึกอย่างไรต่อเสือที่กำลังจะหมดไปในช่วงชีวิตของเรา
เสือ มีความใกล้ชิดกับคนไทยมาช้านาน


จนเราคิดไม่ถึง เสือมีความผูกพันเชื่อมโยงกับคนไทย
จนเกิดตำนานเล่าต่อกันมามากมาย เกิดคติความเชื่อต่างๆ
เสือ









ทำให้เกิดสุภาบิต กาพย์ โคลง กลอน แม้กระทั้งการละเล่นพื้นบ้านต่างๆ



หรือแม้แต่ ตอนไปเที่ยวป่า ยังไม่วาย มีข้อห้าม ในการเอ่ยถึงเสือเลยครับ!
ใครมีโคลง กลอน คำพังเพย สุภาษิตต่างๆ ที่เกี่ยวกับเสือ จนกระทั้ง Brand





สินค้าต่างๆ
ช่วยนำเสนอหน่อย อาจเป็นข้อมูลชิ้นสำคัญของเรา ในยามที่พี่เสือ กำลังจะจากเราไป

ช่วยกันเก็บข้อมูล รวบรวมไว้ ตั้งแต่เนิ่นๆ ครับ







ตอบ

เสือตัวแรกในชีวิต กว่าจะเขียนเป็นก็โดนซะหลายที













เราคิดว่ามีเรื่องค่อนข้างสำคัญ สำหรับวันอาทิตย์
ปี 2538 เราปลูกป่าของตัวเอง จากท้องนากลายเป็นป่าต้นกล้า ตามความไฝ่ฝัน

มีคนเฝ้าไร่ชื่อตาสอน ตอนนี้คงอายุ 70 ปี แกบอกว่าเดิมเป็นบ้านป่าคนทับสะแก
ถากถางป่าเป็นบ้านกระต๊อบ ปลูกมะพร้าว และเผาถ่าน
รอบๆบ้านของแกคือป่าแท้ๆ มีเสือโคร่งลงมากินวัวของชาวบ้านบ่อยๆ


ตาสอนจะบอกเน้น ถ้าไปป่าแก่งกระจานเขาพะเนินทุ่ง ให้ถือไม้เรียวไปด้วย เสือโคร่งจะกลัว

เมื่อกลับมาเราก็รีบเล่าให้ฟังถึงความสนุกพร้อมกับเล่าว่าที่ตาสอนสั่งไป เราถือไม้เรียวไว้ตลอดเวลานะ

ตาสอนส่ายหน้า ทำอย่างนั้นเสือไม่กล้วหรอก โธ่....โธ่..... โธ่
ถือไว้เฉยๆเสือไม่กลัวหรอก ต้องฟาดลมฟาดหญ้าไปเรื่อยๆ เสียงไม้เรียว เฟี้ยวๆ เสือได้ยินจะกลัวมาก
และที่เสือมีลายก็เพราะคนฟาดลายไว้ เสือโคร่งจึงมีลายมาจนถึงปัจจุบันนี้



เราก็คงเป็นหนึ่งที่ตีใส่ลายเสือ พอเข้าเรียนอนุบาลก็โดนตีซะ เจ็บค่ะเจ็บ








านเก่า ก่อนย้ายมาอยู่แก่งกระจาน แต่ไม่ห่วงเพราะต้นไม้ที่นี่เค้าแข็งแรง ดูแลตัวเองและลูกหลานที่เกิดใหม่ก็แข็งแรงค่ะ




ไม่มีความคิดเห็น: