วันจันทร์ที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551

เยือนอินทนนท์ กับbcst กุมภาพันธ์ 2551







เยือนอินทนนท์ กับbcst

บนรถตู้ที่มุ่งหน้าสู่ดอยอินทนนท์ คือเวลาของการเริ่มต้นเดินทางไปหานกเหนือ มีคุณกวิน ชุติมา นายกสมาคมอนุรักษ์นกและธรรมชาติแห่งประเทศไทย และคุณ วิชา นรังสี เป็นbird leader




นกที่ด่านสองคือจุดแรก ของการเริ่มร้อยโซ่มิตรภาพให้เกิดขึ้นระหว่างพวกเรา ทุกคนต่างต้องเดินตามคนข้างหน้า สอดสายตามองหานกอะไรก็ได้ ตัวใหญ่ หรือตัวน้อยๆ เรือนยอดไม้สูง


แค่ให้เห็นใบไม้ไหว ก็คาดไว้เจ้านกน้อยสีสวยตัวใดทำใบไม้แกว่งไกว หรือเหนือยอดหญ้าพุ่มเตี้ยรกเลียดดินต่อหน้าต่อตาเรา นกกระโดดออกมาให้เห็นเพียงวินาทีแสนสั้น

กว่าจะทันได้บอกเพื่อนข้างๆ เจ้านกน่ารักแกล้งกระโดดหลบหายไป เจ้าตัวใหม่ออกมาล่อให้พวกเราตื่นเต้น จ้องตามเจ้าขนปุยๆตาแป๋ว



ตรงหลังครัวเก่าศูนย์บริการ นักท่องเที่ยว คุณวิชาส่งภาษามือ ให้พวกเรา ผมเห็น blue wistering thrush รอกันตรงนี้นะ





คงออกมาเพราะมีเศษอาหาร ไม่นานเกินรอ blue whistling thrush ตัวนั้นก็กระโดดออกมาและใกล้เข้ามา นกสีน้ำเงินเข้มลายดำพรางในตัว เจ้าสามสี่ตัวนี้ black-throated laughingthrush ก็เริงร่าตามออกมา



เดินหากินไปทางขวา เดินเข้าใกล้เราอีกนิดและเขยิบออกซ้ายไปอีกหน่อย วนเวียนอยู่ข้างหน้าต่อหน้าต่อใจ เวลาของความเพลิดเพลินเนิ่นนานจบสิ้นลง




เมื่อนกอิ่มและค่อยๆกระโดดย้องแย้งออกไปไกล ทีละนิด ทีละนิด เข้าไปในป่าที่มีความมืดสลัวรออยู่และห่มพรางพวกเจ้าไว้ทุกตัว





ทางลงบันไดปูนไม่กี่ก้าว ข้างๆเท้าที่ก้าวเดิน หลายตัวกระโดดให้ก้มจดจ้องชิดติดใกล้ ในใจเราตะโกนถามเจ้านกสวยและหล่อ ไม่กลัวเราเหรอ หรือว่าเรากลัวเจ้าไปเอง อีกหลายๆตัวยั่วยวนว่าตรงนี้







ตรงนี้เราอยู่ตรงนี้ จะมองสีสวยปีกวาวของเราไหม นกสองวงษ์ สามวงษ์ สีน้ำตาลคอลาย หรือ สีสดสว่างเจิดจ้า ห้อยตัวกินแมลงจากใยแมงมุม และก้มหัวผลุบโผล่จุ่มหัวกินน้ำหวานจากดอกแดงโตอาบน้ำค้างฉ่ำชื้น




สะพานไม้ท่อน กว้างไม่มาก ถูกสร้างต่อเรียงยาวผ่าป่าดึกดำบรรพ์ นกตัวเล็กๆคิ้วสีขาวหลังน้ำเงินอมเทากระโดดออกมากับชีวิตคู่ที่ต่างสีกันออกไป พวกเรายืนข้างบนราวสะพานไม้ บางคนก้มหน้าข้ามระเบียง บางคนนั่งลงและยื่นหัวออกนอกราวระเบียง เพื่อหาอะไร ตามเสียงคุณวิชา นกsnowy-browed flycatcher นกคู่ตัวน้อยนิดน่ารักอยู่ข้างล่าง

แสงแดดตรงนี้เป็นสีเทาดำสลัวคลุมผืนดินฟองน้ำ สีของเจ้าตัวเล็กช่างกลมกลืนกับแสงแดดคล้ำและผืนดินเซิบน้ำให้ทุกอย่างข้างหน้าเราเป็นสีเดียวกัน




ไม่ยากที่จะมองหา หากต้องมีใจเพียงเท่านั้นที่พาให้พบเจ้าเกาะอยู่หลังกอพุ่มไม้บางเตี้ย ตรงแสงแดดบางๆลอดผ่านลงมา และเหมือนหายไปเมื่อลมแรงพัดเงาไม้ใหญ่เรือนยอดไหวโยก ปิดสีของเจ้าจนกลืนกับความสลัว เห็นอีกครั้งคือคิ้วขาวจิ๋วยามเจ้าขยับเอี้ยวคอนิดๆ




น้ำตกห้วยทรายเหลือง อีกจุดของบ้านพักอุทยานแห่งชาติดอยอินทนนท์




บ้านพักยามเย็น ทะเบียนทุกคันรถเป็นชาวเชียงใหม่ แขกกลุ่มใหญ่กลุ่มนี้รวมผองเพื่อนพี่น้องลูกหลาน จัดสังสรรค์กันกลางป่าใหญ่ ลำโพงถูก ตั้งเรียง ไมค์โครโฟนถูกทดลองเสียง กลิ่นปิ้งย่างของอาหารทะเล บรรยากาศถูกจัดแต่งเหมือนบ่งบอกอภิสิทธิ์เหนือกฎอุทยาน เจ้าหน้าที่อุทยานใครคือผู้อนุญาติให้ละเมิดสิทธิ์ของผู้อื่น ย่ำยีกฎระเบียบอุทยาน
ให้มนุษย์กลุ่มนี้เข้ายึดใช้ธรรมชาติอินทนนท์ร้องคาราโอเกะออกไมค์ ทำลายความเงียบสงบของป่าไพร แม้ยามหลับนอน รบกวนนักท่องเที่ยวคนอื่นๆ เพื่อความเพลิดเพลิน เมาสุรา อาหารกลิ่นปิ้งย่าง กลุ่มเรา และนักท่องเที่ยวกลุ่มอื่นคือผู้พลัดหลงแปลกปลอมของสถานที่นี้หรือ คุณวิชาสำทับเจ้าหน้าที่อุทยานที่เข้าเวรในเรื่องนี้ ทั้งรอบเย็น และต้องย้ำเตือนอีกครั้งในรอบดึก จนเจ้าหน้าที่ต้องใช้ความกล้านำกฎระเบียบของอุทยานไปแจ้งกลุ่มนี้ ให้ระงับการใช้เครื่องเสียง

คุณกวินและคุณวิชา พูดคุยเรื่องกลุ่มคาราโอเกะเมื่อคืน ที่ยอมสงบลง และกล่าวชื่นชมพวกนั้น ที่ เก็บขยะ ทำความสะอาดลานกางเต๊นท์ได้ดีมาก





สวนท้อ ใต้กลุ่มต้นท้อที่กำลังผลิลูกท้อเต็มต้น มีมากมายล่วงเกลื่อน เราเด็จลูกท้อกัดชิม รสชาดฝาดขมน้อยๆอมเปรี้ยวแต่ไม่นานรสขมก็กลายเป็นหวานนานชุ่มคอเหลือเกิน





คุณวิชาพาพวกเรามาที่นี่ ให้มาพบกับ 2 ตัวนกหลังสีส้มสนิม daurian redstart นาทีที่พวกเราได้รู้จัก ได้ยลโฉมนกน้อยแกล้งอีกแล้ว คอยกระโดดเข้าใกล้แล้วเปลี่ยนใจ








บินหายแว๊บไปหลังต้นท้อหนาใหญ่ จนยากที่ให้หลจะสอดสายตามองหา แต่ไม่นานก็กลับใจ ออกมาให้เราตื่นเต้น คราวนี้เราประหม่ากลัวเจ้านกหล่อ นกสวยจะแกล้งงชะเง้อหาตามกิ่งไม้ว่างเปล่า

สายฟองสีขาวของน้ำตกวชิรธาร คุณวิชาเดินนำหน้าไป ไม่นานก็กลับมาเรียกพวกเรา plumbeous redstart นกเพศเมียตัวนี้ยืนรอพวกเราตรงโขดหิน



กลางลำธารมีกิ่งใบไม้ยื่นไปหาโขดหินบังเจ้านกอกกลมลายๆ เราได้เห็นท่าทีของนกตกใจ แต่ไม่นานหลังคลายความตื่นกลัวก็ยอมให้เราเก็บภาพสาวสวยเป็นที่ระลึก


พวกเรามีแต่รอยยิ้ม กับคำที่พูดออกมา ขอบคุณค่ะ ตอบแทนเธอผู้นี้ เพื่อหันหลังจากมา

และตัวนี้ธรรมชาติส่งนกรูปหล่อแต่งชุดแต่งงานเพื่อคุณวิชา คุณวิชาให้ความละเอียดสาระสำคัญกับนกตัวนี้เป็นพิเศษ จนพวกเราตื่นตูมตาม
จ้องดูนกตามเสียงบอกสอนให้สังเกตุจุดที่คอของนกที่เปลี่ยนเป็นสีดำเข้ม ตามฤดูกาลของการผสมพันธุ์ กล้องในมือ ถูกส่งให้คุณวิชาได้เก็บภาพนกในชุดผสมพันธุ์ ภาพนกกระโดดเล่นฟองฝอยกระเซ็นของน้ำในลำธารและมีคุณวิชาเดินตามเก็บภาพนกตัวนี้ เดินไปอีกมุม และย้อนเดินกลับไปอีกมุม


เสียงบางเสียงยังแว่วในใจเรา คำถามบางคำถาม คุณวิชาเป็นนักถ่ายภาพนก ทำไมมาอินทนนท์คราวนี้ไม่มีกล้องมาด้วย คำตอบธรรมดา ผมมาทำหน้าที่เป็น bird leader หน้าที่ช่างภาพผมเอามาด้วยไม่ได้ คือคำตอบที่เราเรียนรู้บนเส้นทางกลับบ้าน

ไม่มีความคิดเห็น: