ป่าฝนแห่งกรุงชิง

เพลง Touching Heart เสียงเปียโนหวานอ่อนโยน ภาพ …กรุงชิง…ค่อยๆเรียงเข้ามาและชัดเจนขึ้น เช้ามืดแล้วแต่ตาไม่ยอมลืม ความเร็วของรถช้าลงแต่เปลี่ยนเป็นเลี้ยวไปเลี้ยวมาแทน บางช่วงก็กระแทกขึ้นลง คงใกล้ถึงจุดหมายแล้วซิ ลืมตาเสียที ยายคนขี้เกียจ น้องเจี๊ยบคนนั่งข้างๆ ก็เริ่มขยับตัว

สุดท้ายเมื่อลืมตา มองผ่านกระจกออกไป ป่าแห่งเทพนิยายดึกดำบรรพ์ยืนตระหง่าน ความงามข้างหน้ายากจะอธิบาย หรือนี่คือสวรรค์ ที่ฝันไว้ไม่สวยอย่างนี้ ไม่สวยเท่านี้ เทือกเขาป่าผืนใหญ่ไม่ว่าภูเขาจะสูงหรือไกลสุดสายตาแค่ไหน สายหมอกสวยนุ่มปกคลุมคืบคลานกลืนกินผืนป่าเบื้องหน้า

Wishes เริ่มการบันทึกนกใหม่ ตั้งแต่ก้าวลงรถ ตัวนี้ไม่เคยเห็น ตัวนี้อยากเห็นมานานแล้ว ตัวนี้ก็ตัวใหม่ จับใจน่ารักน่ามอง อย่าพึ่งไป จะโดดไปไหน อย่าบินไปเลย

White-rumped shama นกกางเขนดงตัวผู้เป็นเจ้าหน้าที่อุทยานบินไปเกาะตรงไม้กระดกด่านแรกพร้อมเสียงแรกแห่งอรุณ ไม่มีใครมองเพราะเหล่าโพระดกสีสันเจิดจ้าตัวโตบินว่อนล่อนไปมา Gold –whiskered Barbetโพระดกเคราเหลือง Red- throated Barbet โพระดกคางแดง เสน่ห์สีเหลืองหรือพลังแห่งแดง ความสับสนในห้วงเวลานี้มากมาย จะมองตัวไหนจะชอบตัวใด โพระดกบินกลับไปและบินกลับมาอีกครั้งและอีกหลายๆครั้ง Brown Barbetเจ้านกจอกป่าหัวโต พี่น้องในสายโพระดกก็เข้ามาและเล่นบทบาทเดียวกัน นกปรอดหลากหลายScaly-breasted Bulbul ตัวนี้ในหนังสือเหมือนจะขี้เหล่แต่ตัวจริง
น่าฮามากๆ

Crimson Sunbird นกกินปลีคอแดงจุดเด่นสีแดงจ้าปากโค้งยาวเซาะน้ำหวานแมลงตามกลีบดอกไม้ป่าRaffles’Malkoha,Chestnut –bellied Malkoha หรือนี่เป็นสัญญาณบอกว่า มาถึงกรุงชิงแล้ว เมื่อถึงเวลาเข้าบ้านพัก เจ้าหน้าที่อุทยานตัวนี้ก็บินมาใกล้ๆ มาส่งเกือบถึงหน้าบ้านก่อนบินไป

สายแล้วเมื่อกลุ่มพร้อมเดินตาม BIRDLEADERคุณจาละเม็ดดำและอาจารย์เต่า ปากทางก้าวแรกมีป้าย กรุงชิง เบื้องหลังเป็นป่าใหญ่สีดำยืนทะมึน เดินพ้นคำว่า กรุงชิง เสียงนกร้องจากป่าที่มืดคลื้มหรือว่า ป่าเปิดแล้ว ต้อนรับเราผู้มาเยือน ใบไม้เขียวเปียกชื้นต้นไม้ใหญ่ขึ้นหนาแน่น นานนานครั้งสายลมพัดไหวจึงจะเห็นแสงแดดรำไรบนเบื้องสูง ทางเดินปูนเล็กแต่มีใบไม้สีน้ำตาลหลากสีหลายลีลาหล่นทับซ้อนกันตามกาลเวลาบ้างขาด และเปื่อยลุ่ย

บางช่วงที่เดินผ่านดอกไม้ป่าร่วงเกลื่อนเป็นดาวกระจายเหมือนเป็นฟ้าเพียงดิน บนหญ้าแห้งสลัวข้างทาง Grey –headed Babbler นกกินแมลงคอเทา ตัวสีน้ำตาลแดงตัวเล็กๆหากินขุ้ยเขี่ยหาแมลงใต้เศษซากเงียบๆตามดินชื้นไม่นานก็หายไปในความมืดมัว

มองหานก แต่สมาธิเราก็ขาดอยู่ร่ำไป กลิ่นดอกไม้ป่าฟุ้งหอมและออกดอกยั่วให้เรามองตาม ใบเฟรินสีเขียวมีฟ้าอ่อนซ้อนทับและแสงแดดที่คอยหาช่องเล็ดลอดลงมาส่องให้ใบไม้บางมุมมีประกายแสงวาว เสียงกบเขียดร้องสลับกับเสียงนกร้อง ป่าไม่เคยเหงา ใจเราเป็นพยาน

Maroon Woodpecker นกหัวขวานแดงบินผ่านไป กล้องสองตากับใจเราทำงานด้วยกันอีกครั้ง มากับคู่ชีวิต สีน้ำตาลอมแดงหรือแดงอมน้ำตาล เกาะแล้วจาก กิ่งนี้โผไปอีกกิ่ง เดินกระดกเคาะๆไปตามลำต้นแนวสูงแล้วหายไปด้านหลังของต้น สักพักโผล่มาอีกด้าน สุดท้ายส่งสียงลาก่อนบินหายไป เถาวัลย์ใหญ่เล็กมากมายเลี้ยวเกาะเกี่ยวเป็นสายลงมาจากฟ้า หากมีนกสักตัวมาเกาะ แกว่งโล้ชิงช้า เราฝันกลางวันกลางป่าเสมอ

White- crowned Hornbill เสียงนกเงือกคล้ายนกกก คุณจาละเม็ดดำบอกว่าเป็นนกเงือกหัวหงอก ได้ยินเหมือนอยู่ใกล้ๆ แหงนคอตั้งบ่า เห็นแต่ต้นไม้โตใหญ่ขึ้นตรงเป็นหมู่ยืนบังฟ้า ที่ไหนกันกิ่งไหน นกร้องก้องฝ่าสายลมเพื่อบอกที่นี่คือบ้าน อยู่ที่นี่นะจ๊ะ ไม่เห็นดวงตาไม่ได้พบตัวแต่ได้ยินเจ้าพูดคุย คือเรื่องราวระหว่างเราที่กรุงชิง

คุณจาละเม็ดดำ BIRDLEADER ชายหนุ่มคนนี้ เรามักแอบสังเกตคุณเสมอ คุณมักเดินนำอย่างเงียบๆเบาๆ มองไปรอบๆเพื่อหานกหรือเสียงร้อง คุณสามารถบอกว่า นกตัวที่ร้องเป็นนกอะไรบ้าง บางช่วงคุณหยุดนิ่งและบางครั้งคุณผิวปากเป็นเสียงนกนานาชนิด เมื่อคุณหันมาบอกว่ากรุณาเงียบด้วยและเปิดเทปเสียงนกกระเต็นอกลาย

หลายต่อหลายครั้งมีเสียงร้องตอบรับจากธรรมชาติ ใจเรามีความเชื่อถือ แต่ไม่คาดหวังจะพบนก เพราะเหมือนจะนำภาระความอยากเห็นเพิ่มเป็นความรับผิดชอบแก่ชายหนุ่ม บนยอดไม้ข้างหน้า มีอะไรขยับนิดๆ เราส่องกล้อง มีชีวิตน้อยๆยืนบนกิ่งไม้ เห็นแล้วค่ะ เสียงชายหนุ่มดีใจ กิ่งไหนครับ สีอะไร เราตอบด้วยเสียงแห่งความขอบคุณ และยินดีกับความพยายามของคุณอย่างจริงใจ ท้องสีขาว หลังน้ำตาลลาย คอสีขาวมีจุด และปากใหญ่สีแดงค่ะ Banded Kingfisherนกกระเต็นลายตัวเมีย

เสน่ห์ประทับใจเราของชายหนุ่มคนนี้คืออะไร น่าจะมาจากความสุภาพ อ่อนโยนต่อธรรมชาติอย่างนิ่มนวลหวงแหน และยังจำดวงตาที่ยิ้มได้ยามชายหนุ่มย้อนนึกถึงอดีตนกที่คุณเคยพานพบ

ความรักคืออะไร Black –capped Babbler นกกินแมลงหัวดำ หนึ่งหญิงสองชายกลางป่า ตัวผู้ร้องเสียงสดใสระเริงชื่นบานหรือหงุดหงิดร้อนลุ่มที่มีอีกหนุ่ม ต่างพร้อมใจกันกางปีกอวดขนมันวาวน้ำตาลสนิมแดงส้มและกระพือหมุนตัวไปมา ท่าทางจริงใจหวังเพียงให้เจ้าหญิงที่เกาะอีกต้น…ใกล้ๆให้หันมองบ้าง

ไม่ไกลและสูงจากพื้นเพียง2เมตรจากตัวเรา รังนกน้อยๆห้อยลงมาจากฟ้าถักทอด้วยเถาวัลย์ที่มีมากเหลือเกินในป่าแห่งนี้ Black- naped Monarchนกกินแมลงหัวดำ ตัวเล็กสีม่วงนกหล่อเจ้าเสน่ห์ เฝ้านั่งกกไข่อย่างกล้าหาญด้วยรักและหวงรัง แม้จะสุดกลัวมนุษย์ที่ยืนส่องกล้องจ้องเป็นนาน

และอีกครั้ง คุณจาละเม็ดดำกระซิบเบาๆ Red- bearded Bee-eaterนกจาบคาเคราแดง เรารีบยกกล้องตามมือที่คุณชี้ จริงๆด้วย บนยอดไม้สูง ส่องกล้องลอดใบไม้ออกไป นกน้อยตัวนั้น เกาะนิ่งตามนิสัย ไม่เห็นเคราสีแดง เห็นแต่คอสีกลมกลืนกับสีตัวเขียวออกฟ้าเทา เป็นตัวลูกยังไม่โตเต็มวัย ยืนอย่างเดียงสา และเมื่อมองกิ่งใกล้กัน นกอีกตัว ยืนปกป้องลูกน้อย เคราฟูสีแดงที่มองหาแจ่มชัดเต็มตา

บนถนนสายธรรมชาติ คำตอบของความรัก คือ การเริ่มต้นกำเนิดชีวิตใหม่ และความรักถูกร้อยเป็นบ่วงเชือกให้จับดึงก้าวผ่านความยากลำบาก เพื่อให้ชีวิตน้อยๆที่เกิดมาสามารถบินออกไปสร้างตำนานแห่งรักไม่รู้จบ

เส้นทางเดิม… เดินซ้ำวนเวียนไม่มีความเบื่อ หรืออ่อนล้า บางครั้งมีฝนลง ไม่มีความกังวลต้องหาที่หลบฝน มีแต่เจ้าแห่งเวลาที่เดินมากับเราและเป็นนาย…..พาแสงแห่งวันให้หมดไป ใจยิ่งเร่งรีบพาเท้าให้ก้าวเดิน ค้นหาฟังเสียง และเมื่อพบนกBlack -and -yellow Boardbill นกพญาปากกว้างเล็ก…เรากลับลืมกาลเวลา…เฝ้าดูนกน้อยตาใสแจ๋ว จนเจ้าเวลา…พาให้นกสวยทุกตัวจากสายตาไปตัวแล้วตัวเล่า

มุมมองจากจุดที่ยืน ห่างและสูงออกไป ต้นไม้ใหญ่ต้นตรงเด่น Wallace’s Hawk Eagleนกเหยี่ยวหงอนสีน้ำตาลท้องขาว หลังลายสีเข้มยืนนิ่งสงบสายตามองไปที่แห่งใดแห่งหนึ่งกลางป่า นกขนาดใหญ่ยืนมองชีวิตที่อาศัยอยู่ในป่าแห่งนี้ คอยทำหน้าที่กำจัดสัตว์ป่าผู้โง่และอ่อนแอ ที่อ่างน้ำLesser Fish -Eagleเหยี่ยวปลาเล็กหัวเทาโฉบลงจับปลาที่ว่ายออกันหน้าฝายน้ำล้น ดวงตาลึกล้ำนิ่งสนิท ยามบินโฉบเต็มไปด้วยพลังของผู้ล่า เพื่อสอนความกลัวให้ทุกชีวิตภายใต้การเป็นเหยื่อ

วันอำลากรุงชิง นกกางเขนดงตัวเดิมบินมาใกล้ๆ เสียงใสหวานมอบให้เรา เขินอายแต่ส่งเสียงล่ำลาเหมือนกัน นกกางเขนน้ำเห็นบินเลียดพื้นลับหายไปในป่าข้างทาง เหล่าพี่น้องตะกูลนกปรอด เหยี่ยวบินล่อนและเกาะยอดไม้ไกล นกโพระดกส่งลูกน้อยมากล่าวลาแทน Barwing Flycatcher Shrikeนกเขนน้อยปีกขาวมาส่งเราทั้งครอบครัว

นกหลากหลายชีวิตถูกมองซ้ำๆเพื่อจดจำ บอกตัวเองว่าจะไม่หยุดมอง ธรรมชาติสอนว่าเราไม่สามารถเลือกพบนกตัวไหนแค่เป็นเพียงผู้มองตามยามธรรมชาติส่งให้พบเจอ บางครั้งนานชั่วแค่สายลมพัด สุดท้ายเมื่อเวลาที่เราหันหลังให้นกน้อยแห่งป่ากรุงชิง ไม่มีคำสัญญาว่าจะกลับมาไหม ไม่มีการร้องขอว่า เราจะพบกันอีก ไม่มีคำพูดใดๆอีกแล้ว มีเพียงความคิดถึง…. Wonderful Friend